Voor mijn opleiding Beeldtaal van Kunstacademie-online was ik bezig met een collage. De opdracht was: Maak een collage met bizarre verhoudingen. Of: Maak een collage waar je de macht van de natuur over de mens laat zien. Het leek mij erg leuk om deze opdrachten te combineren.
Dus knippen en snijden (heel fijn en secuur werk), heel veel schuiven, kantelen, iets erbij, iets eraf, op afstand bekijken. Goed opletten of er genoeg contrast inzit, de compositie klopt, balans, eenheid en variatie.
Maar ook de achtergrond meenemen in het ontwerp. Ik heb eerst glad wit papier gebruikt maar dat werd te steriel. Daarna ben ik karton gaan scheuren en verven, wat een dynamisch en interessant effect geeft omdat daarmee veel negatieve vormen ontstaan die interessant zijn om te bekijken.
De boodschap was voor mij zo helder. Ik wilde de macht van de natuur over de mens laten zien, de kwetsbaarheid van de mens hierin. Aangeven dat ook de mens niet zonder insecten kan leven (al denken veel mensen dat ze boven de natuur staan in plaats dat ze daar onderdeel van zijn). En ik dacht dat de collage die ik gemaakt had dat duidelijk maakte.
Toen ik feedback van medestudenten kreeg bleek dat sommigen in mijn collage zagen dat insecten de mensheid belagen. Precies het tegenovergestelde dus.
Weer een mooie les voor mij: Mijn boodschap was dus niet duidelijk. Tijdens mijn werkproces moet ik steeds bij mijzelf blijven nagaan of dat wat ik wil zeggen ook duidelijk is in het beeld dat ik maak. Afstand nemen van het werkstuk en er met een onbevangen blik naar proberen te kijken. Kritisch zijn. Hoe kunnen anderen het zien? Kijken of het duidelijker, beter of nog anders kan.
Wat een mooi werk heb ik toch!
Reactie plaatsen
Reacties